การตักเตือนลูกเหมือนพระเจ้า

ผมไม่ได้มีความเชี่ยวชาญในการเลี้ยงเด็กๆ แต่ด้วยความที่เป็นพ่อมาไม่กี่ปีแล้ว ก็สังเกตว่าพ่อแม่หลายๆคน มีแนวโน้มที่จะตะโกนใส่ลูกเวลาเขาทำอะไรผิด มองว่ามันไม่ผิดตลอด ถ้าลูกจะทำอะไรที่อันตรายจริง น่าจะเหมาะสมกับโมเม้นนั้น ปัญหาอยู่ที่ว่า บางทีเราพลาดโอกาศที่จะเข้าถึงหัวใจของลูกขณะที่ตักเตือนหรือลงโทษ ถ้าเกิดว่าเราเข่าลง มองตรงตา สัมผัส แล้วพูดด้วยความจริงจังที่ไร้ความโกรธ ก็จะสื่อสานว่า พ่อแม่อยู่กับลูก แม้ในการตักเตือนหรือการตีสอน ยิ่งไปกว่านั้น เป็นภาพของพระเจ้าซึ่ง “อยู่กับเรา” ในทุกสถานการณ์